Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
Τελικώς η μόνη παρένθεση ήταν η σύντομη απομάκρυνση του Αλέξη Τσίπρα από το Μαξίμου …
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας πανταχόθεν βαλλόμενος πρωθυπουργός κερδίζει εκλογές, ενώ έχει απέναντί του σύσσωμο το κατεστημένο και τον Τύπο που το υπηρετεί …
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές το 1993, λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση της δίκης του τον Ιανουάριο του 1992 στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά . Είχαν προηγηθεί το διαβόητο «βρώμικο 89», η οικουμενική και η νίκη Μητσοτάκη το 90. Τότε οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούσαν το ΠΑΣΟΚ τελειωμένο δια παντός…
Το 2007 ο Κ.Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, με 65 νεκρούς στις φωτιές που έκαναν στάχτη ζωές, σπίτια και χιλιάδες στρέμματα σχεδόν σε ολόκληρη την Πελοπόννησο ! Παραμονές των εκλογών η γενικευμένη «αίσθηση» προεξοφλούσε συντριβή Καραμανλή…
Ο Αλέξης Τσίπρας μόνος του, χωρίς μηχανισμό , με το κλίμα ηττοπάθειας να διαπερνά ακόμη και τους δικούς του, έχοντας υπογράψει τρίτο μνημόνιο, με το κόμμα του διασπασμένο, το γερμανοκρατούμενο διευθυντήριο της Ευρώπης σε μάχη μέχρι θανάτου εναντίον του και το εγχώριο κατεστημένο να δίνει τα ρέστα του,προκειμένου να τον αποτελειώσει δια της ενσωμάτωσης, θριάμβευσε αφήνοντας άφωνους εχθρούς και φίλους …
Και οι τρεις περιπτώσεις έχουν ένα κοινό τόπο: Την προσπάθεια διαφόρων συμφερόντων να επιβάλλουν βιαίως πολιτική μεταβολή. Χωρίς προσχήματα, με θηριώδη αλαζονεία αλλά με ολοκληρωτική άγνοια του λαϊκού ενστίκτου, τα συμφέροντα συνήθως επιβάλλονται, αλλά όταν την πατάνε, ή ήττα είναι συντριπτική και δομική…
Το εκλογικό αποτέλεσμα- νικηφόρο για τρίτη συνεχόμενη φορά, δεν αποτελεί μόνον προσωπικό θρίαμβο του Αλ.Τσίπρα και σπουδαία νίκη του Π.Καμένου. Συνιστά το τελειωτικό χτύπημα στην, υποκοσμιακού τύπου εγχώρια διαπλοκή και τη χαριστική βολή στο γερμανικό σύστημα πολιτικής και εξουσίας στην Ευρώπη. Διασύρεται και πάλι από τη στάση ενός λαού που ξέρει να διακρίνει προθέσεις και να κρίνει συμπεριφορές.Τρίτη και φαρμακερή όντως αυτή η εκλογική αναμέτρηση…
Η Ν.Δ. μπορεί να κράτησε τα ποσοστά της αλλά πολιτικά είναι ήδη ακυρωμένη, το ΠΑΣΟΚ απλώς έδιωξε τον Βενιζέλο ,αλλά παραπέρα δεν πάει, το ΠΟΤΑΜΙ τελείωσε οριστικά, όπως όλα τα προϊόντα μιας χρήσεως και η Λαϊκή Ενότητα δικαίωσε τη λαϊκή θυμοσοφία για την προδοσία που πολλοί αγάπησαν,αλλά τον προδότη ουδείς…Ακόμη και αν δεν είναι ,στη συνείδηση του κόσμου καταχωρίσθηκαν προδοτικά, έτσι όπως πολιτεύτηκαν…
Οι διαπλεκόμενοι χειραγωγοί ηττήθηκαν κατά κράτος, η μικροψυχία σπάει τα προσωπικά της ρεκόρ το ένα μετά το άλλο και η αφέλεια επιμένει ότι ο κόσμος ψήφισε μνημονιακά!
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά βεβαίως πανηγυρίζει, καθώς αντιλαμβάνεται ότι η νίκη Τσίπρα – Καμένου είναι η αρχή του τέλους των μνημονίων και η απαρχή του ντόμινο που ακολουθεί …
Κάτι περισσότερο έχει υπόψη του ο Κρούγκμαν όταν δηλώνει ότι «το νέο μνημόνιο δεν πρόκειται να λειτουργήσει στην Ελλάδα»…