Το Δοξάτο, που καταστράφηκε συθέμελα από τον βουλγαρικό στρατό το 1913, ξαναχτίστηκε υπομονετικά και σήμερα είναι ένα ζωντανό μουσείο αρχιτεκτονικής, που ενώνει νεοκλασικά κτίρια, τούρκικους μαχαλάδες και βιομηχανικά οικήματα σε ένα αρμονικό, αισθητικά, σύνολο.
Η ρυμοτομία της πόλης έγινε από Γάλλους μηχανικούς το 1923, με αποτέλεσμα η πόλη να είναι άνετη και πολύ εύκολη στην περιήγηση. Κοντά στο Δοξάτο βρίσκονται οι Πηγές Κεφαλαρίου, ένας χώρος αναψυχής με πάρκο, λιμνούλες και μικρούς καταρράκτες.
Αξιοθέατο αποτελεί η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, κτίσμα του 1867, που θυμίζει καθολική εκκλησία καθώς φτιάχτηκε από Αυστριακό αρχιτέκτονα,. Υπέροχος είναι ο διάκοσμος και το ξυλόγλυπτο τέμπλο, με τις εικόνες, δωρεές των καπνεμπόρων του 1870.
Ανήμερα του Αγίου Αθανασίου (στις 2 Μαΐου) γίνονται στο Δοξάτο ιπποδρομίες, έθιμο που μεταφέρεται από την αρχαιότητα και προέκυψε από τη σχέση των τότε κατοίκων, των Ηδωνών, με τα άλογα. Το έθιμο αναβίωσε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όταν συνδέθηκε και με την εθνική αφύπνιση των Ελλήνων.
Κοντά στο Δοξάτο βρίσκεται και ένα μικρό χωριουδάκι, τα Κύργια, που πήρε την ονομασία του από το τουρκικό Kir που σημαίνει «ξερός τόπος». Στο χωριό ζουν λίγοι κάτοικοι, κυρίως Πόντιοι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής του 22.
Ωστόσο, το χωριό έχει αποκτήσει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον λόγω του Πάρκου Αρπακτικών Πτηνών, που δημιούργησε εκεί ο Κώστας Ελευθεριάδης, εκπαιδευτής γερακιών.
Το πάρκο 10στρ. έχει ως βασικό στόχο να δώσει την ευκαιρία στους επισκέπτες να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τα απειλούμενα αρπακτικά πτηνά της Ελλάδας.
Τα γεράκια εξημερώνονται και πέφτουν ελεύθερα στο πάρκο, ορισμένα δε κάθονται και στα χέρια των επισκεπτών οι οποίοι φορούν ένα ειδικό γάντι. (τηλ. πάρκου: 25210 71 444, 6934686917, www.arpaktika.gr).
Το χωριό όμως είναι διάσημο και για τον φοβερό μαστιχωτό χαλβά του, που πρωτο-φτιάχτηκε εδώ το 1900