… Ημέρες μνήμης, θλίψης και απαίτησης!
Στο καθιερωμένο, το πανδραμινό μνημόσυνο για τα θλιβερά γεγονότα της Δράμας και της ευρύτερης περιοχής, του Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 1941, όπου η βαρβαρότητα ξεπέρασε τον εαυτό της, καλούμαστε όλοι όχι τυπικά, αλλά συναισθανόμενοι ως χρέος και καθήκον, να ανάψουμε ένα κερί για την ανάπαυση των ψυχών των αδικοχαμένων της μελανής αυτής περιόδου.
Για το ολοκαύτωμα αυτό, τη γενοκτονία του άμαχου πληθυσμού έχουν γραφτεί, και ίσως έχουν αναδειχθεί όλες οι ιστορικές εκείνες λεπτομέρειες που φωτίζουν τα γεγονότα και καταδεικνύουν την αλήθεια για να βρει δικαίωση και απάντηση το πελώριο «γιατί» των θυμάτων της βουλγαρικής φασιστικής θηριωδίας.
Μνημονεύονται οι νεκροί μας και με τα ετήσια μνημόσυνα, τις θρησκευτικές, δηλαδή, τελετές, επιζητούμε την ανάπαυσή τους. Την ανάπαυση των νεκρών και των τριών βουλγαρικών κατοχών, που βίωσε ο μαρτυρικός μας τόπος.
Η υπόμνηση των γεγονότων, δηλώνει το δικαίωμά μας στη μνήμη, ώστε μέσω αυτής να μην επαναληφθούν και να μην καταγράψει η Ιστορία άλλη φορά τέτοια θλιβερά γεγονότα.
Δηλώνει την αναγκαιότητα μιας ειλικρινούς συγνώμης από το επίσημο βουλγαρικό κράτος και βέβαια την επιστροφή των θρησκευτικών και άλλων πολιτιστικών θησαυρών, που ληστρικά αφαίρεσαν από την Ανατολική Μακεδονία κατά τη διάρκεια των κατοχικών περιόδων.
Με την αρμόζουσα τιμή και σεβασμό στη μνήμη των αγρίως σφραγισθέντων προγόνων μας κατά τη διάρκεια των μαύρων γεγονότων του 1941.