Αδερφικός μου φίλος με άπειρα πτυχία και μεταπτυχιακά , αφού είδε και απόειδε από την κατάσταση εδώ τα μάζεψε και πήγε στο Λονδίνο.
Περιμένοντας λοιπόν τον διορισμό του σε ένα από τα μουσεία του Λονδίνου , έπιασε προσωρινά δουλειά ως ταχυδρόμος.
-Λοιπόν, του λέω, πως πάει η καινούργια δουλειά;
-Είμαι, μου λέει, ακόμα στο στάδιο της εκπαίδευσης.
-Πρέπει να κρατάτε με ένα συγκεκριμένο τρόπο το γράμμα, τον ρωτάω;
-Τώρα, μου λέει, μαθαίνουμε πώς να βάζουμε το γράμμα κάτω από την πόρτα ώστε να μη μας αρπάζουν τα δάχτυλα τα σκυλιά που είναι πίσωαπό την πόρτα.
-Δηλαδή έχουν χαθεί δάχτυλα στο Λονδίνο, του λέω, στον βωμό της αλληλογραφίας ;
-Ιδιαίτερα τα μικρά σκυλιά, μου λέει, είναι ιδιαζόντως επιθετικά , κάτι σαν μικρά Σόιμπλε , δεν πρέπει σε καμία στιγμή να αφαιρεθείς και ναεισχωρήσει έστω και μέρος του δαχτύλου σου μαζί με το γράμμα.
Χθες τρέχαμε έναν Έλληνα και του κάναμε οχτώ ράμματα. Μιλούσε με τη μάνα του στην Κοζάνη και της έλεγε ότι περνάει καλά καιαφαιρέθηκε.
Συνέχισα την συζήτηση γιατί κάτι τέτοιες κουβέντες δεν τις αφήνω ποτέ στη μέση.
-Και πως γίνεται η εκπαίδευση του λέω;
-Υπάρχει μια σιδερένια πόρτα, μου λέει, η οποία προσποιείται τις διαφορετικές πόρτες, με κάποιες αλλαγές που γίνονται.
Από πίσω βάζουν σκυλιά από διαφορετικές ράτσες έτσι ώστε να εκπαιδευόμαστε σε όλες τις συμπεριφορές .
Τι κάνουμε με τα σκυλιά που γαβγίζουνε αλλά κυρίως τι κάνουμε με τα αθόρυβα σκυλιά που δεν γαυγίζουνε και σου αρπάζουν το δάχτυλο στακαλά καθούμενα.
Μιλούσα στο κινητό όλη αυτή την ώρα από ένα φιλικό σπίτι όπου είχα πάει για επίσκεψη.
Ξαφνικά βλέπω ένα φίλο απ” την παρέα μας ο οποίος χρόνια καπνίζει στριφτά τσιγάρα, να έχει βάλει μέσα τον καπνό και να προσποιείται ότιαπό πάνω βάζει χασίσι, χόρτο.
-Του λέω τρελάθηκες τι κάνεις;
-Τι να κάνω μου λέει, ο πατέρας μου δε μπορεί να μου στείλει λεφτά , δεν μπορώ να αγοράσω φούντα και παριστάνω ότι έχω και την βάζω στοτσιγάρο.
-Είσαι δηλαδή κατά φαντασίαν χασικλής;
-Κατά φαντασίαν χασικλής και κατά φαντασίαν ευρωπαίος μου λέει.
-Δηλαδή;
-Ευρώ δεν έχω, μου λέει, πως είμαι ευρωπαίος ; Είμαι κατά φαντασίαν ευρωπαίος.
Ναι, νομίζω ότι έχει δίκιο .Μείναμε στην Ευρώπη αλλά μάλλον φύγαμε κιόλας.
Ή θα φύγουμε.
Ή δεν ξέρουμε πόσο θα μείνουμε.
Αυτή η κρίση θα αλλάξει όλα τα δεδομένα.
Απλά περιμένω την ημέρα που θα σταματήσει η φαντασία να συγκρατεί τον Έλληνα.
https://www.altsantiri.gr/