Ένα πράγμα δεν υπολόγισε ο Τσίπρας.
Την δύναμη αυτού που σπέρνει τον πανικό.
Την δύναμη του προβοκάτορα . Του εντεταλμένου.
Διαβάζοντας τις εφημερίδες και βλέποντας τα κανάλια από την ημέρα που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την διακυβέρνηση της χώρας, έχεις το αίσθημα ότι η χώρα καταστρέφεται από ώρα σε ώρα, από λεπτό σε λεπτό, από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο.
Όλοι αυτοί που ήταν ήσυχοι έξι χρόνια τώρα βλέποντας τη χώρα να βυθίζεται αργά, ξαφνικά ανησύχησαν .
Γιατί ;
Γιατί σταμάτησαν να παίρνουν τα δάνεια, γιατί σταμάτησαν να ζούνε με το κρατικό χρήμα.
Ο λαός υπέφερε αλλά αυτοί πληρωνόντουσαν καλά οπότε τα έβρισκαν όλα καλώς καμωμένα.
Γιατί δεν έχαναν αυτοί.
Τώρα χάνουν.
Καταρρέουν .
Μαζί με τους ξένους αφεντάδες τους στήνουν κάθε μέρα το χορό του πανικού .
Μένουμε Ευρώπη .
Τι θα πει μένουμε Ευρώπη;
Ακόμα και στην ακραία περίπτωση που οι Γερμανοί μας πέταγαν από την ευρωζώνη, πάλι
Ευρώπη θα μέναμε.
Και με τη δραχμή Ευρώπη μέναμε . Δεν μέναμε Ρωσία .
Πήγε ο Άδωνης μαζί με το φρουρό του και άλλους 5.000 να διαδηλώσουν.
Ούτε τις ψήφους που έπαιρνε όταν κατέβαινε με το ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να συγκεντρώσει .
Τότε γιατί πήγε;
Γιατί κάποιος έπρεπε να θεμελιώσει το νέο εθνικό διχασμό.
Ευρώπη ή όχι Ευρώπη . Ευρωπαϊστές ή όχι ευρωπαϊστές.
Το πρώτο βιολί του Σαμαρά , που έχει εξοστρακίσει όλα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας , ο Άδωνης, μπήκε μπροστά προκειμένου να επιτύχει την υποψηφιότητά του στο νέο ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα που μοιάζει να ετοιμάζει ο Σαμαράς , ώστε να προλάβει την διάσπαση που έρχεται οσονούπω στη Νέα Δημοκρατία.
Μένουμε Ευρώπη έτσι κι αλλιώς .
Το να παραμείνουμε στην ευρωζώνη είναι θέμα απόφασης των ευρωπαίων εταίρων μας , τους λες και αδίστακτους δανειστές, αν είσαι κακόβουλος .
Είναι απόφαση των εταίρων μας , αν μας θέλουν σαν μια χώρα ισότιμη που χρωστάει , η σαν μια χώρα σκυμμένη που θα χρωστάει εσαεί και δεν θα έχει κανένα μέλλον.
Η πραγματικότητα σήμερα μετά από σχεδόν έξι χρόνια μνημονίων, είναι πως η χώρα έχει πλέον ΝΕΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ.
Εμείς είμαστε ενοικιαστές στη χώρα μας.
Μένουμε Ευρώπη λοιπόν ως ενοικιαστές, και όχι ως συνιδιοκτήτες.
Μένουμε Ευρώπη, μένουμε Κερατσίνι , μένουμε Παγκράτι, μένουμε Λάρισα, μένουμε Βόλο,
μένουμε φτώχια, μένουμε εξαθλίωση, μένουμε ταπί , μένουμε χωρίς ρεύμα, μένουμε που να μη μέναμε, έρμαια μιας πολιτικής σαβούρας και δημοσιογραφικής εν πολλοίς αθλιότητας.
Ποτέ τόσοι άχρηστοι σε έναν τόσο μικρό τόπο .
Δύσκολη η ανάβαση.
Η του Τσίπρα ανάβασις.
Υ.Γ. Αν την δεις από μπροστά την πλατεία μια χαρά φαίνεται , αν την δεις από πίσω διακρίνεται καθαρά η φαλάκρα.
«η πλατεία από μπροστά, μια χαρά μακρυμαλλούσα»
«η πλατεία απο πίσω, μια χαρά φαλάκρα»
https://www.altsantiri.gr/