Μάρτιο του 1915 ξεκινά στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η μεγάλη δίκη Μουσουλμάνων οι οποίοι μετείχαν στις σφαγές των Ελλήνων του Δοξάτου το 1913.
Στο σκαμνί της δικαιοσύνης κάθονται νεαροί μουσουλμάνοι 25 με 30 χρόνων, ενώ μάρτυρες κατηγορίας είναι Δοξατιανοί οι οποίοι έχασαν συζύγους, παιδιά γονείς και άλλα συγγενικά πρόσωπα, ενώ και οι ίδιοι δεν αποφύγανε τα απάνθρωπα βασανιστήρια.
Σκοπός των μουσουλμάνων ήταν ένας. Να κλέψουν.
Το περίεργο της όλης υπόθεσης είναι πως στη δίκη παρουσιάζονται 24 Έλληνες και Ελληνίδες ως υπεράσπιση και το ζεύγος Λιών και Βαλέτ Γάλλοι υπήκοοι.
Η δίκη υπήρξε επεισοδιακή με τους συνηγόρους υπεράσπισης να υποστηρίζουν ως αναρμόδιο το δικαστήριο. Το δικαστήριο απορρίπτει τους παραπάνω ισχυρισμούς με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η διαδικασία η οποία όμως κράτησε μόνο τρεις μέρες και τούτο γιατί σύμφωνα με εισήγηση του εισαγγελέα Ρωμανού διαπιστώθηκε ότι το ανακριτικό έργο υπήρξε ατελές και ότι επιβάλλεται να κληθούν και άλλοι μάρτυρες.
Το δικαστήριο δια του προέδρου του θεωρεί δικαιολογημένη την πρόταση του εισαγγελέα και αναβάλει την δίκη επ΄ αόριστον θα λέγαμε, μιας και αυτή επαναλαμβάνεται τον Μάιο του 1923 στη Δράμα. ( Την απόφαση της δίκης της Δράμας την γράψαμε σε προηγούμενα φύλλα μας).
Ας δούμε όμως πως ξεκίνησε η δίκη του 1915, τι ειπώθηκαν κατά την διαδικασία της και γιατί αναβλήθηκε.
Λεπτομέρειες καταγράφει η εφημερίδα «ΝΕΑ ΑΛΗΘΕΙΑ» Θεσσαλονίκης.
«Σήμερον ήρξατο εν τω ενταύθα Κακουργιοδικείω η εκδίκασις της υποθέσεως Μουσουλμάνων τινών κατηγορουμένων ως λαβόντων μέρος εις τας σφαγάς του Δοξάτου. Η δίκη είνε μια από τας σοβαροτέρας αίρουσα τον πέπλον τον σκεπάζοντα σκηνάς τινας του τραγικωτάτου δράματος, το οποίον εξετυλίχθη εν τη πολυπαθεί κωμοπόλει Δοξάτω την 30ην Ιουνίου 1913.
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
Το Δικαστήριον συνεκροτήθη ως εξής:
Ο κ. Βλάχος, εφέτης ως πρόεδρος οι κ.κ .Γιώτης και Οικονόμου πλημμελειοδίκαι ως δικασταί.
Την εισαγγελικήν έδραν κατείχεν ο Εισαγγελεύς των Εφετών κ. Ρωμάνος.
Ενορκοι: Οι κ.κ. Γ. Δημητριάδης (Πρόεδρος των ενόρκων), Π. Βλαγκόπουλος, Ζ. Σαββαρίκας, Κ. Βόγας, Δ. Μπαλτατζής, Κ. Γιαννούδης, Λ. Λιάκκος, Κ. Ζωγράφος, Γ. Τουρπάλης, Β. Κοκκίνης, Γ. Αναγνωστόπουλος και Π. Μπέλλας.
Η αίθουσα του Δικαστηρίου ήτο ασφυκτικώς πλήρης.
Την υπεράσπισιν ανέλαβον οι δικηγόροι κ.κ. Οικονόμου και Φώσκολος.
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ
Τα εδώλια των κατηγορουμένων κατέχουν οι εξής: Ομέρ Χατζή Σαμπάν ή Τσινόρμπεη, Ρετζέπ υιός Μολά Ισίν ή Κουλά, Μεμέτ ογλού Αχμέτ, Σεφέρ ογλού Μεμέτ, Ιδρίς ογλού Μεχμέτ, Μουσταφά υιός Ναζήφ Χότζα, Τζεβδέι υιός Ναζήφ Χότζα, Ισμαήλ ογλού Μουσταφά και Αλή Τσαούς ογλού Μεμέτ. Πάντες είνε νέοι, μεταξύ 25 εως 32 ετών.
Η ΕΝΑΡΞΙΣ
Την 10 ½ π.μ. ο Πρόεδρος κηρύσσει την έναρξη της δίκης. Αναγινώσκεται το έγκλητήριον. Μεθ’ ο ο συνήγορος κ. Οικονόμου υποβάλλει την ένστασιν περί ακαταδιώκτου ένεκα αναρμοδιώτητος του Δικαστηρίου λόγω ελλείψεως ύλης άτε του αδικήματος τελεσθέντος εν τη αλλοδαπή (του Δοξάτου διατελούντος την ημέραν εκείνην κατά την υπηράσπισιν υπό την βουλγαρικήν κατοχήν) παρ’ αλλοδαπήν κατ’ αλλοδαπών ως και επί τη βάσει της γαλλικής νομολογίας.
Ο Εισαγγελεύς κ. Ρωμάνος απαντών είπεν ότι δεν διετέλει το Δοξάτον τότε υπό την Βουλγαρικήν κατοχήν, διότι εκ του εγκλητηρίου καταφαίνεται ότι οι Βούλγαροι έφυγον ήδη και ότι η ελληνική Πολιτεία ως διάδοχος, έχει δυνάμει του νόμου ΔΡΛΔ πλήρη αρμοδιότητα να εκδικάση τα διαπραχθέντα προ της ελληνικής κατοχής αδικήματα.
Δευτερολογών ο κ. Οικονόμου υπεστήριξεν ότι κατά το εγκλητήριον υφίστατο την ημέραν εκείνην εν Δοξάτω βουλγαρική κατοχή και ότι η ελληνική Πολιτεία είναι κατά το άρθρον 4ον της Συνθήκης Αθηνών διάδοχος της Οθωμανικής Πολιτείας ουχί όμως και της Βουλγαρικής, ης η κυριαρχία εξηκολούθει επί των καταληφθέντων μερών επί τη βάσει του βουργαρικού Συντάγματος από της πρώτης ημέρας της κατοχής.
Παρουσιάσθη τοιουτοτρόπως ζήτημα ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου.
Συνεχίζεται
Ι.ΣΤ.ΣΤ.
Πηγή:https://www.proinos-typos.gr