«Ποιος Νάβας; Υπάρχει καλύτερος, ο κορυφαίος όλων. Ο Νόιερ»! Ο Νίκος Σαργκάνης τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ του 28άχρονου Γερμανού υπεραθλητή, ύψους 1,93, στο άτυπο δημοψήφισμα που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή, προχωρώντας παραπέρα την κουβέντα για τον καθοριστικό ρόλο των τερματοφυλάκων στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
«Πριν μπω σε λεπτομέρειες και ειδικά ζητήματα, θα έλεγα ως πρόλογο πως η στροφή της σύγχρονης προπονητικής στη θέση του Νο 1 έχει αναδείξει αποτελέσματα, τα οποία είναι οφθαλμοφανή. Ολοι όσοι έχουν διακριθεί έως τώρα προέρχονται από σχολές. Αυτό δεν υπήρχε παλιά» υποστηρίζει ο βετεράνος «πορτιέρο» στην «Ε», μπαίνοντας κατ' ευθείαν στην ουσία. «Αντε κάνε μερικές σέντρες από τα πλάγια και πέραν τούτου ουδέν, ήταν το πρόγραμμα εκγύμνασης στην εποχή μου. Τίποτα άλλο. Τα πράγματα τώρα έχουν αλλάξει. Ο καλός τερματοφύλακας κατασκευάζεται με τη μεθοδική δουλειά, εφ' όσον φυσικά διαθέτει τα κατάλληλα προσόντα. Η UEFA και η FIFA έχουν καθιερώσει ειδικότητα προπονητή τερματοφυλάκων και προσφέρουν δικαιώματα εκγύμνασης σε όσους έχουν πιστοποίηση. Η θέση του τερματοφύλακα και η δουλειά που γίνεται καθημερινά έχουν αναβαθμιστεί».
- Ειδικοί και μη, έχουν αναγορεύσει ήδη τον Κέιλορ Νάβας, της Κόστα Ρίκα, ως τον καλύτερο του κόσμου...
«Διαφωνώ. Είναι, δίχως αμφιβολία, ένας από τους καλύτερους της διοργάνωσης, με μεγάλη αυτοπεποίθηση, εκρηκτικός, γρήγορος, με σωστές τοποθετήσεις. Ομως, θεωρώ, προσωπικά, κορυφαίο πάνω απ' όλους τον Νόιερ. Είναι εξίσου εκρηκτικός και γρήγορος με τον Νάβας, αλλά συνάμα και εγκεφαλικός. Κάνει τα δύσκολα να φαίνονται εύκολα. Στο τελευταίο παιχνίδι τον παρατήρησα σε μια φάση, όταν η μπάλα πήγαινε στο Γ, ψηλά στο παραθυράκι, ύστερα από κεφαλιά μέσα από τη μικρή περιοχή: έμεινε ψύχραιμος, όρθιος. Απλωσε απλά το χέρι του, έπιασε την μπάλα κι αμέσως την προώθησε για να ξεκινήσει αντεπίθεση. Αλλος στη θέση του θα έπεφτε, θα έκανε πλονζόν θεαματικό. Κατά τη γνώμη μου είναι ο καλύτερος στον κόσμο αυτή τη στιγμή».
- Στη Βραζιλία έχουν λάμψει και άλλα πρόσωπα έως τώρα, όπως ο 35άχρονος Αμερικανός Τιμ Χάουαρντ, ο 28άχρονος Μεξικανός Γκιγέρμο Οτσόα, ο 35άχρονος Βραζιλιάνος Ζούλιο Σέζαρ...
«Ικανότατος ο Οτσόα, εξαιρετικός ο Ζούλιο Σέζαρ, τον είχα διακρίνει από τότε που αγωνιζόταν στην Ιταλία, στην Ιντερ, πολύ καλός με τα χέρια και τα πόδια, δυνατός, διαβάζει τις φάσεις. Ο Χάουαρντ έκανε ρεκόρ, είχε 16 αποκρούσεις σε ισάριθμες τελικές προσπάθειες. Θα ήθελα να αναφερθώ πάντως και σε άλλους: ο Κασίγιας πραγματοποίησε άσχημες εμφανίσεις, ο Μπουφόν πήγε καλά, επίσης μου άρεσε ο Κουρτουά, ο νεαρός Βέλγος».
- Κατά γενική ομολογία οι τερματοφύλακες στάθηκαν στο ύψος τους...
«Πρωταγωνίστησαν. Τα λάθη που έκαναν ήταν ελάχιστα. Είχαν συνολικά σωστές ενέργειες, σωστές τοποθετήσεις, πάντα σε ετοιμότητα».
- Στον προημιτελικό Ολλανδία-Κόστα Ρίκα την παράσταση έκλεψε ο ερχόμενος από τον πάγκο Τιμ Κρουλ, που έπιασε δύο πέναλτι κι έδωσε την πρόκριση στα ημιτελικά στους «Οράνιε»...
«Αλλο πράγμα αυτό... Εδώ μιλάμε για τερματοφύλακα εξειδικευμένο μόνο για τα χτυπήματα πέναλτι. Δηλαδή, σαν να έχουμε δύο ταχυτήτων γκολκίπερ, κάτι το οποίο φυσικά δεν υιοθετώ, όπως επίσης δεν συμφωνώ με το άλλος για το πρωτάθλημα, άλλος για το κύπελλο, που βλέπουμε εσχάτως».
- Εχει ξαναγίνει κάτι ανάλογο επί Φάντροκ, με βασικό τον Λάκη Στεργιούδα και αναπληρωματικό τον Νίκο Χρηστίδη, που είχε να παίξει τρία χρόνια, αλλά μπήκε εναντίον της αγγλικής ΚΠΡ κι απέκρουσε δύο πέναλτι, στέλνοντας την ΑΕΚ στα ημιτελικά του κυπέλλου UEFA τη σεζόν 1976-77 στη Νέα Φιλαδέλφεια.
«Το θυμάμαι. Κοιτάξτε, ισχύει ότι κάποιος έχει ενδεχομένως ιδιαίτερη ικανότητα στα πέναλτι και άλλος δεν έχει πιάσει ποτέ πέναλτι στη ζωή του. Του βγήκε του Φαν Χάαλ. Στη δύσκολη αυτή διαδικασία απαιτούνται ιδιαίτερα στοιχεία: αυτοσυγκέντρωση, ηρεμία, εξυπακούεται ότι πρέπει να είσαι πολύ καλά γυμνασμένος για να πεταχτείς στη γωνία και να αποκρούσεις».
- Παρακολουθήσαμε κι έναν ιδιότυπο ψυχολογικό πόλεμο ανάμεσα στον τερματοφύλακα και τον εκτελεστή...
«Προσπαθεί ο γκολκίπερ να... ψαρώσει αυτόν που παίρνει θέση για να χτυπήσει το πέναλτι. Είναι μια μάχη. Οσο καθυστερεί η εκτέλεση, η αγωνία μεταφέρεται στον εκτελεστή. Γι' αυτό είδαμε τον Κρουλ να κινείται, να μην πηγαίνει κάτω από τα δοκάρια του».
- Ο Κρουλ έπιασε δύο πέναλτι στην αριστερή του γωνία...
«Αποδείχτηκε ότι ήταν η γωνία του. Εντύπωση μου έκανε πάντως πως η Κόστα Ρίκα για λόγους τακτικής πιθανότατα έριξε τα πέναλτι χαμηλά, ενώ κόντρα στην Εθνική μας όλα πήγαν στο... ταβάνι. Κατά τη γνώμη μου οι παίκτες της είχαν τέτοια εντολή».
- Το Οσκαρ ωστόσο, αν υπήρχε, το δίνεις στον Νόιερ...
«Ναι, ασυζητητί. Πέραν όλων όσα ήδη ανέφερα, παίζει πολύ καλά και εκτός εστίας. Η Γερμανία είναι μεγάλη σχολή, όλα τα καινούργια... κόλπα, οι νέες μέθοδοι στην προπόνηση, εκεί βγαίνουν. Με την ευκαιρία, όχι για να περιαυτολογήσω, αλλά μια που το έφερε η κουβέντα, όταν εγώ έπαιζα έξω από την περιοχή, μου έκαναν κριτική. Πού πάει αυτός, έλεγαν!».
- Ησουν μπροστά από την εποχή...
«Πριν από εμένα, πρώτος απ' όλους ο Κώστας Καραπατής βγήκε εκτός περιοχής, σαν μπακότερμα. Εγώ δεν τον πρόλαβα, δεν τον είχα δει, αλλά μου το είχαν πει τότε. Ο ίδιος ο κ. Κώστας, όταν με έβλεπε πώς έπαιζα, ήρθε και μου μίλησε: "Ετσι αγωνιζόμουν κι εγώ, συνέχισε", μου είχε πει, "μην ακούς τι λένε"».
- Η ποιότητα και το θέαμα του Μουντιάλ σε ικανοποιούν;
«Πιστεύω πως είναι από τα καλύτερα Μουντιάλ που έχω παρακολουθήσει, πολύ θεαματικό».
- Από προσωπικότητες, ποιους ξεχωρίζεις;
«Τον Αριεν Ρόμπεν. Πήγε στη Βραζιλία, χωρίς να κόψει ταχύτητα, με την ίδια που είχε στο πρωτάθλημα. Τρομερή ενέργεια έχει ο Ολλανδός. Μου έχει προξενήσει τρομερή εντύπωση. Καταπληκτικός ντριμπλέρ, ταχύτατος, ικανότατος στις μεταβιβάσεις. Με την Ισπανία σε μια φάση πήρε την μπάλα πριν από τη σέντρα πέντε μέτρα πίσω από τον αντίπαλο και βρέθηκε ξαφνικά δύο βήματα μπροστά του».
- Η Βραζιλία χωρίς Νεϊμάρ μπορεί να προχωρήσει;
«Η Βραζιλία γενικώς δεν με έχει πείσει. Είναι μια ομάδα που στηρίζεται σε ατομικές εξάρσεις. Θα έχει δύσκολο έργο στον ημιτελικό με τη Γερμανία».
- Ο Μέσι μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στο Μουντιάλ της Βραζιλίας;
«Μέχρι τώρα η δουλειά του είναι εξαιρετική. Κάνει συντήρηση δυνάμεων εντός του αγωνιστικού χώρου και όταν παίρνει την μπάλα στα πόδια, όπως πάντα, δίνει το στίγμα του. Καλή ομάδα η Αργεντινή, με καλούς παίκτες, όχι όμως στο επίπεδο του Μέσι».
enet.gr